این اندیشه که ما میتوانیم سرخطهایی برای حرکتهای زندگیمان داشته باشیم محرکی شد تا ایده صد پست،صد طرح را در میان اندازم.امیدوارم با راهنمایی دوستان این طرح به سرانجامی خوش برسد
اینروزها راحتتر هستیم که کنار یا جلوی کامپیوترمون بشینیم و احساس خلاقیتمون رو خالی کنیم،یا اینکه نوک دماغمون رو در احساس خلاقیت دیگران فرو کنیم و هر چی خلاقیت توی اونها هست بالا بکشیم.من به این میگم نان رویاهای دیگران را خوردن!راستی چه کار دیگه ای از این وبگردی ها بر میآد