اینروزها راحتتر هستیم که کنار یا جلوی کامپیوترمون بشینیم و احساس خلاقیتمون رو خالی کنیم،یا اینکه نوک دماغمون رو در احساس خلاقیت دیگران فرو کنیم و هر چی خلاقیت توی اونها هست بالا بکشیم.من به این میگم نان رویاهای دیگران را خوردن!راستی چه کار دیگه ای از این وبگردی ها بر میآد